Μικρή, διδακτική ιστορία περικοπών και μπόνους

Προειδοποίηση.

Μια φανταστική ιστορία, σε μια φανταστική χώρα, σε μια φανταστική εφημερίδα. Η ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα είναι τυχαία. Τα όσα περιγράφονται δεν έχουν σχέση με πραγματικά γεγονότα...

"Εχω προσληφθεί για να κάνω κερδοφόρα την εφημερίδα. Δεν μπορώ να γεννήσω το περιεχόμενο της εφημερίδας αν κάθομαι στο γυάλινο κλουβί μου και εύχομαι απλώς διάφορα"
"Δεν καταλαβαίνεις την οικονομική πραγματικότητα".
"Πιθανόν. Αλλά καταλαβαίνω πως λειτουργεί μια εφημερίδα. Να ποια είναι η πραγματικότητα:τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια το προσωπικό της εφημερίδας μειώθηκε κατ΄εκατόν δεκαοκτώ άτομα..."
"Ήταν αναγκαίες περικοπές. Αν δεν είχαν γίνει, η εφημερίδα θα είχε κλείσει εδώ και καιρό".
"Ας μην κρίνουμε ακόμα τι είναι και τι δεν είναι αναγκαίο. Τα τελευταία χρόνια χάθηκαν δεκαοκτώ θέσεις ρεπόρτερ"
"Χρειάζεται να εξοικονομήσουμε χρήματα. Τόσο απλά".
"Εδώ και οκτώ χρόνια η εφημερίδα δεν καλύπτει με σοβαρότητα διάφορα έργα που γίνονται..."
" Ο έντυπος Τύπος βρίσκεται σε ευάλωτη θέση..."
"Η πραγματικότητα είναι πως είτε πρέπει να κλείσει αμέσως η εφημερίδα είτε να πάρει η διοίκηση απόφαση να επενδύσει με επιθετική λογική. Έχουμε όλο και πιο λίγους απασχολούμενους που γράφουν όλο και πιο πολλά κείμενα. Τα άρθρα είναι άθλια, επιφανειακά και αναξιόπιστα. Και έτσι ο κόσμος παύει να διαβάζει"
"Η πρόταση σου είναι παρανοϊκή, προτείνεις να μην επιφέρει κέρδη η εφημερίδα"
"Φέτος θα γίνει απόδοση του κεφαλαίου. Θα δώσεις ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στους μετόχους της εφημερίδας. Θα υπάρξουν και γελοία μπόνους που θα κοστίσουν περίπου δέκα εκατομμύρια. Αυτά θα δοθούν σε λίγα άτομα που βρίσκονται στη διοίκηση. Εσύ ο ίδιος έδωσες στον εαυτό σου μπόνους τετρακοσίων χιλιάδων για υπηρεσίες που πρόσφερες κάνοντας περικοπές στην εφημερίδα. Να παίρνεις μπόνους όταν κάνεις κάτι που ενισχύει την εφημερίδα. Στην πραγματικότητα οι περικοπές που έκανες την αποδυνάμωσαν".
"Είναι άδικο αυτό. Η διοίκηση ενέκρινε και το παραμικρό μέτρο που πρότεινα"
"Η διοίκηση ενέκρινε τα μέτρα σου, γιατί κάθε χρονιά εγγυάσαι απόδοση στους μετόχους. Πράγμα που πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα"
"Προτείνεις στα σοβαρά να πάρει η διοίκηση την απόφαση να καταργηθούν οι αποδόσεις και τα μπόνους;"
"Προτείνω ένα σύστημα μηδενικού κέρδους. Προτείνω τη μείωση των μισθών των διευθυντών"
"Θέλεις λοιπόν να μειώσεις τον ίδιο σου το μισθό;"
" Αν η εφημερίδα είχε μια σταθερότητα κι έβγαζε κέρδος ευχαρίστως να έπαιρνες το μπόνους σου. Επίσης προτείνων να μειωθούν στο μισό οι μισθοί όλων των διευθυντών".
"Δεν κατανοείς πως οι μέτοχοι μας είναι μέτοχοι γιατί θέλουν να κερδίζουν χρήματα. Αυτό το λέμε καπιταλισμό. Αν προτείνεις να χάσουν χρήματα, τότε δε θα θέλουν να παραμείνουν ως μέτοχοι".
"Δεν προτείνω να χάσουν χρήματα, αλλά μπορεί κάλλιστα να φτάσουμε και σε αυτή την κατάσταση. Η ιδιοκτησία απαιτεί υπευθυνότητα. Όπως λες και εσύ, εδώ λειτουργεί ο καπιταλισμός Οι ιδιοκτήτες της εφημερίδας θέλουν να βγάζουν κέρδος. Αλλά η αγορά είναι που καθορίζει αν θα υπάρξει κέρδος ή χασούρα-έτσι είναι οι κανόνες. Η δική σου λογική λέει πως οι κανόνες του καπιταλισμού θα ισχύουν για τους εργαζόμενους της εφημερίδας και όχι για εσένα και τους μετόχους της".


(η παραπάνω ιστορία είναι απόσπασμα από το τρίτο βιβλίο του Millennium του δημοσιογράφου Στίγκ Λάρσον. Εκδόσεις Ψυχογιός".