Του Νίκου Χειλά στο tovima.gr
ΕΡΤ: Η τέταρτη διάσταση
Δεν υπάρχει αληθινή ζωή στην ψεύτικη. Η φράση αυτή του Τέοντορ Αντόρνο ισχύει και για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Το κλείσιμο της ΕΡΤ πριν τέσσερις μήνες, που πρόκειται να επικυρωθεί το βράδυ της Τετάρτης στην ολομέλεια της Βουλής, είναι η καλύτερη απόδειξη γι αυτό. Η πράξη αυτή ήταν τόσο χονδροειδής, που δεν μπόρεσε να πείσει κανένα. Και ακόμα λιγότερο πειστική ήταν η δημιουργία της Δημόσιας Τηλεόρασης ΔΤ. Αυτή έδινε εξαρχής την εντύπωση ότι δεν έχει καν ζωή, αληθινή ή ψεύτικη – ότι ήταν εξαρχής νεκρή γέννα.
Η φράση του Αντόρνο δεν έχει αυταπόδεικτο χαρακτήρα. Η ισχύς της πρέπει να αποδειχθεί στη βάση πειστικών κριτηρίων. Και το κυριότερο από αυτά είναι διεθνώς η λεγόμενη «δημόσια αξία» (Public Value) μιας ραδιοτηλεόρασης, έτσι όπως τη διατύπωσε το 1995 ο αμερικανός δημοσιολόγος Μαρκ Μουρ.
ΕΡΤ: Η τέταρτη διάσταση
Δεν υπάρχει αληθινή ζωή στην ψεύτικη. Η φράση αυτή του Τέοντορ Αντόρνο ισχύει και για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Το κλείσιμο της ΕΡΤ πριν τέσσερις μήνες, που πρόκειται να επικυρωθεί το βράδυ της Τετάρτης στην ολομέλεια της Βουλής, είναι η καλύτερη απόδειξη γι αυτό. Η πράξη αυτή ήταν τόσο χονδροειδής, που δεν μπόρεσε να πείσει κανένα. Και ακόμα λιγότερο πειστική ήταν η δημιουργία της Δημόσιας Τηλεόρασης ΔΤ. Αυτή έδινε εξαρχής την εντύπωση ότι δεν έχει καν ζωή, αληθινή ή ψεύτικη – ότι ήταν εξαρχής νεκρή γέννα.
Η φράση του Αντόρνο δεν έχει αυταπόδεικτο χαρακτήρα. Η ισχύς της πρέπει να αποδειχθεί στη βάση πειστικών κριτηρίων. Και το κυριότερο από αυτά είναι διεθνώς η λεγόμενη «δημόσια αξία» (Public Value) μιας ραδιοτηλεόρασης, έτσι όπως τη διατύπωσε το 1995 ο αμερικανός δημοσιολόγος Μαρκ Μουρ.
Το πρόγραμμα ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού σταθμού, σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να έχει απαραίτητα δημόσια αξία. Και αυτή προκύπτει όταν ο σταθμός δεν περιορίζεται στη συνήθη πληροφόρηση και ψυχαγωγία των ιδιωτικών καναλιών, αλλά παράγει κοινωνική υπεραξία, ήτοι: ενημέρωση σε βάθος, προβληματισμό, δημοκρατική συνείδηση, πολιτισμό, αλληλεγγύη με τα θύματα των μνημονίων και τους μετανάστες, και πάει λέγοντας. Χωρίς τέτοια υπεραξία, το πρόγραμμα είναι ανάξιο της αποστολής του.
