Από τη Νέλλυ Κατσαμά, ΕΡΑ Ηρακλείου
Μετράμε ήδη τον ένα χρόνο από το κλείσιμο της ΕΡΤ. Σκοπό, δεν είχα ούτε να μιλήσω, ούτε να καταθέσω ξανά άποψη για ό,τι θεωρώ πως αφορά αυτή η υπόθεση. Η αλήθεια είναι ότι τα μνημόσυνα ή και οι ραδιομαραθώνιοι δεν μου αρέσουν. Είναι για μένα συμβολισμοί άλλης τάξεως μεγέθους...Ωστόσο, κι επειδή έχω ερωτηθεί αλλά κι επειδή έτσι το αισθάνθηκα, εξ αιτίας σχολίων, που φτάνουν μέχρι και την χυδαιότητα, όλο αυτό το διάστημα, θα πω τι είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε, σε αυτόν τον χρόνο. Διότι αναξιοπαθούντες δεν είμαστε ούτε και γίναμε. Αντίθετα, είμαστε ένα δείγμα ενός αγώνα και μιας σταθερής και αδιάλειπτης παρουσίας, που ίσως ούτε καν εμείς οι ίδιοι ( όσοι από μας παραμένουμε με επιμονή σε αυτόν) δεν φανταζόμασταν.. Επιμένουμε, παραμένουμε αγωνιζόμαστε. Κόντρα στη βαρβαρότητα. Κόντρα στο μαύρο. Απέναντι στα λουκέτα.
Η ΕΡΤ ήταν, είναι και θα παραμείνει ανοιχτή. Αυτή είναι η βούληση μας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτός είναι ο δρόμος μας.
Ο δρόμος άλλων έχει άλλη, διαφορετική στρατηγική. Της υποτέλειας, της δουλοπρέπειας, της εξάρτησης, της αναξιοπρέπειας.
Με ανοχή, τα Δημόσια αγαθά να είναι εν ανεπαρκεία ή υπό εξαφάνιση. Επιλέγει η Κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της την στρατηγική φόβου
Ποντάρουν στην πολιτική διαίρει και βασίλευε, Επενδύουν στον κοινωνικό αυτοματισμό.
Η κυβέρνηση επέλεξε να θυσιάσει την δημόσια ενημέρωση στον βωμό της απόλυτης αδυναμίας της να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις που ανέλαβε.
Συνέχισε με την στρατηγική του τρόμου, με την επισφάλεια εργαζομένων που υπηρετούν κάθε δημόσιο αγαθό επ ωφελεία του πολίτη. Η αρχή έγινε με την ΕΡΤ. Ακολούθησαν η Υγεία και η Παιδεία σε όλα τα επίπεδα και όλες τις βαθμίδες.
Η πολιτική του δραματικού περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων, οδηγούν χιλιάδες στην απόγνωση, ενώ υπονομεύεται συστηματικά και κάθε μορφωτικό δικαίωμα της νέας γενιάς και ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων. Εχει ενδιαφέρον πως η Κυβέρνηση, έχει εμμονή στο λάθος.
από το fb
Μετράμε ήδη τον ένα χρόνο από το κλείσιμο της ΕΡΤ. Σκοπό, δεν είχα ούτε να μιλήσω, ούτε να καταθέσω ξανά άποψη για ό,τι θεωρώ πως αφορά αυτή η υπόθεση. Η αλήθεια είναι ότι τα μνημόσυνα ή και οι ραδιομαραθώνιοι δεν μου αρέσουν. Είναι για μένα συμβολισμοί άλλης τάξεως μεγέθους...Ωστόσο, κι επειδή έχω ερωτηθεί αλλά κι επειδή έτσι το αισθάνθηκα, εξ αιτίας σχολίων, που φτάνουν μέχρι και την χυδαιότητα, όλο αυτό το διάστημα, θα πω τι είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε, σε αυτόν τον χρόνο. Διότι αναξιοπαθούντες δεν είμαστε ούτε και γίναμε. Αντίθετα, είμαστε ένα δείγμα ενός αγώνα και μιας σταθερής και αδιάλειπτης παρουσίας, που ίσως ούτε καν εμείς οι ίδιοι ( όσοι από μας παραμένουμε με επιμονή σε αυτόν) δεν φανταζόμασταν.. Επιμένουμε, παραμένουμε αγωνιζόμαστε. Κόντρα στη βαρβαρότητα. Κόντρα στο μαύρο. Απέναντι στα λουκέτα.Η ΕΡΤ ήταν, είναι και θα παραμείνει ανοιχτή. Αυτή είναι η βούληση μας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτός είναι ο δρόμος μας.
Ο δρόμος άλλων έχει άλλη, διαφορετική στρατηγική. Της υποτέλειας, της δουλοπρέπειας, της εξάρτησης, της αναξιοπρέπειας.
Με ανοχή, τα Δημόσια αγαθά να είναι εν ανεπαρκεία ή υπό εξαφάνιση. Επιλέγει η Κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της την στρατηγική φόβου
Ποντάρουν στην πολιτική διαίρει και βασίλευε, Επενδύουν στον κοινωνικό αυτοματισμό.
Η κυβέρνηση επέλεξε να θυσιάσει την δημόσια ενημέρωση στον βωμό της απόλυτης αδυναμίας της να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις που ανέλαβε.
Συνέχισε με την στρατηγική του τρόμου, με την επισφάλεια εργαζομένων που υπηρετούν κάθε δημόσιο αγαθό επ ωφελεία του πολίτη. Η αρχή έγινε με την ΕΡΤ. Ακολούθησαν η Υγεία και η Παιδεία σε όλα τα επίπεδα και όλες τις βαθμίδες.
Η πολιτική του δραματικού περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων, οδηγούν χιλιάδες στην απόγνωση, ενώ υπονομεύεται συστηματικά και κάθε μορφωτικό δικαίωμα της νέας γενιάς και ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων. Εχει ενδιαφέρον πως η Κυβέρνηση, έχει εμμονή στο λάθος.
Η άγνοια της πραγματικότητας, η εμμονή σε προτάσεις, και πολιτικές που στερούνται πρακτικής κι επιστημονικής τεκμηρίωσης. Η μέθοδος που ακολουθείται είναι προσφιλής. Μετερχόμενη επικοινωνιακά κάθε πρόσφορο έδαφος, κάθε ευκαιρία που της παρέχουν οι υποστηριχτές και μη ελεγκτές της, κατά την προσφιλή της μέθοδο, διαρρέει, δηλώσεις, γρίφους και αινίγματα, ισχυριζόμενη ότι εξορθολογίζει απολύοντας τους εργαζόμενους.
Με τις μεθοδεύσεις της, η κυβέρνηση δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι εκτελεί ένα συντονισμένο σχέδιο επίθεσης στο δικαίωμα των πολιτών να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.
Από βίαιη σε βίαιη διακοπή λειτουργιών, τείνει να εξαφανίσει πλήρως ό,τι απέμεινε, ακολουθώντας έναν κατήφορο πρωτοφανή για την Ευρώπη ακόμα και αν οι επικαλούμενοι ότι είναι εκείνοι που την υποχρεώνουν να μας φτωχοποιεί καθημερινά ολοένα και περισσότερο, υποστηρίζουν ότι, η συνταγή είναι λάθος, ή ότι είναι θανάσιμη επιλογή.
Αλλά ο ξαφνικός θάνατος αρέσει στην Κυβέρνηση. Μπρος στην υπαλληλία του καλού μαθητή, του με υπερβάλλοντα ζήλο ρόλο του υπηρέτη δυο, τριών, όσων αφεντάδων, της χτυπούν τον ώμο και την πλάτη, τέλος πάντων, όλα μπορούν να γίνουν θυσία, βορά, αρκεί να πάρουν τον καλό τον λόγο.
Με τις μεθοδεύσεις της, η κυβέρνηση δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι εκτελεί ένα συντονισμένο σχέδιο επίθεσης στο δικαίωμα των πολιτών να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.
Από βίαιη σε βίαιη διακοπή λειτουργιών, τείνει να εξαφανίσει πλήρως ό,τι απέμεινε, ακολουθώντας έναν κατήφορο πρωτοφανή για την Ευρώπη ακόμα και αν οι επικαλούμενοι ότι είναι εκείνοι που την υποχρεώνουν να μας φτωχοποιεί καθημερινά ολοένα και περισσότερο, υποστηρίζουν ότι, η συνταγή είναι λάθος, ή ότι είναι θανάσιμη επιλογή.
Αλλά ο ξαφνικός θάνατος αρέσει στην Κυβέρνηση. Μπρος στην υπαλληλία του καλού μαθητή, του με υπερβάλλοντα ζήλο ρόλο του υπηρέτη δυο, τριών, όσων αφεντάδων, της χτυπούν τον ώμο και την πλάτη, τέλος πάντων, όλα μπορούν να γίνουν θυσία, βορά, αρκεί να πάρουν τον καλό τον λόγο.
