Η αλήθεια για τη μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας
του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
(αναδημοσίευση από τη "Συσπείρωση")
Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.
Το ξεπούλημα της Αγροτικής περιλαμβάνει πολλές πτυχές -εξίσου οδυνηρές- για τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας και την ελληνική οικονομία, στις οποίες κάποιος θα μπορούσε να επικεντρωθεί. Για παράδειγμα, η Τράπεζα αυτή αποτελούσε κομβικό εργαλείο για τη χάραξη πολιτικής και τη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα, ενώ παράλληλα, ως βασικός δανειστής του αγροτικού πληθυσμού, έχει υποθηκευμένο με ευνοϊκούς όρους μεγάλο ποσοστό της αγροτικής γης. Η εκχώρησή της στην Πειραιώς ισοδυναμεί με απεμπόληση της παρέμβασης στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την πλευρά του Δημοσίου, σε μια περίοδο ύφεσης που η πρωτογενής παραγωγή θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα, ενώ παράλληλα θέτει σε κίνδυνο τους δανειολήπτες, είτε είναι αγροτικά νοικοκυριά είτε μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί. Από την άλλη, η μεταβίβαση των θυγατρικών της Αγροτικής (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, “Δωδώνη”, ΣΕΚΑΠ κ.λπ.) στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, μέσω της «κακής» τράπεζας, προκαλεί πλήγμα στην ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών στην περιφέρεια (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) που ήδη χειμάζονται από την ύφεση. Αντίστοιχα, οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους της Αγροτικής, αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί δεν ισχύουν πλέον και θα πρέπει να ετοιμάζονται για νέες συμβάσεις, με περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.
του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
(αναδημοσίευση από τη "Συσπείρωση")
Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.
Το ξεπούλημα της Αγροτικής περιλαμβάνει πολλές πτυχές -εξίσου οδυνηρές- για τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας και την ελληνική οικονομία, στις οποίες κάποιος θα μπορούσε να επικεντρωθεί. Για παράδειγμα, η Τράπεζα αυτή αποτελούσε κομβικό εργαλείο για τη χάραξη πολιτικής και τη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα, ενώ παράλληλα, ως βασικός δανειστής του αγροτικού πληθυσμού, έχει υποθηκευμένο με ευνοϊκούς όρους μεγάλο ποσοστό της αγροτικής γης. Η εκχώρησή της στην Πειραιώς ισοδυναμεί με απεμπόληση της παρέμβασης στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την πλευρά του Δημοσίου, σε μια περίοδο ύφεσης που η πρωτογενής παραγωγή θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα, ενώ παράλληλα θέτει σε κίνδυνο τους δανειολήπτες, είτε είναι αγροτικά νοικοκυριά είτε μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί. Από την άλλη, η μεταβίβαση των θυγατρικών της Αγροτικής (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, “Δωδώνη”, ΣΕΚΑΠ κ.λπ.) στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, μέσω της «κακής» τράπεζας, προκαλεί πλήγμα στην ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών στην περιφέρεια (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) που ήδη χειμάζονται από την ύφεση. Αντίστοιχα, οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους της Αγροτικής, αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί δεν ισχύουν πλέον και θα πρέπει να ετοιμάζονται για νέες συμβάσεις, με περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.