στη στήλη Media-λογώντας στο «Δρόμο της Αριστεράς»
Παρακολουθώντας τους τελευταίους μήνες το «πρόγραμμα» της ertopen και της ΕΡΤ3, μέσω Διαδικτύου βέβαια, συνειδητοποιώ πως υπάρχουν δυο χώρες δυο πραγματικότητες, δυο επικαιρότητες. Η «πραγματικότητα» των ιδιωτικών περιφερειακών, ραδιοφωνικών σταθμών και ΝΕΡΙΤ και η πραγματικότητα της κοινωνίας. Καμία σχέση μεταξύ τους, πέρα από τη λυσσαλέα επιχείρηση των ιδιωτικών Μέσων να καταστείλουν την οποιαδήποτε σκέψη αμφισβήτησης προκαλώντας ακόμη και καθημερινά σοκ πανικού για οτιδήποτε περνάει ή σκέφτεται η κυβέρνηση.
Η λειτουργία της ΕΡΤ3, ένα απίστευτο θαύμα που συνεχίζεται επί 15 μήνες εξαιτίας της αποφασιστικότητας και του πάθους μιας ομάδας εργαζομένων, απέδειξε πια με στοιχεία και ντοκουμέντα, πως η κοινωνία δεν ενημερώνεται από τα άλλα Μέσα.
Ο αγώνας στις Σκουριές Χαλκιδικής και το καθεστώς εταιρικής δικτατορίας που έχει εγκαθιδρυθεί εκεί, το μποϊκοτάζ των απεργών της Κόκα Κόλα, ο αγώνας των σχολικών φυλάκων, των γιατρών, των εκπαιδευτικών, οι αλλαγές στην εκπαίδευση, οι κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, οι αυτοκτονίες οι αντιφασιστικές πορείες στην επέτειο δολοφονίας του φύσσα, οι, τα, … Δεκάδες των δεκάδων γεγονότα, πραγματικότητες της ελληνικής κοινωνίας για τις οποίες τα ιδιωτικά ΜΜΕ δεν χαραμίζουν ούτε λέξη, ούτε πλάνο.
Θα ασχοληθούν με αυτές μόλις γίνουν επικίνδυνες για τα αφεντικά τους. Για να συκοφαντήσουν μια κοινωνική ομάδα, να απειλήσουν πατώντας στο φόβο, να πανικοβάλουν ή να διαστρεβλώσουν. Αυτό που εκπέμπεται, πλέον, από τα Μέσα καμία σχέση δεν έχει με την ενημέρωση, την πληροφόρηση, ακόμη και το σχολιασμό ή τη δημοσιογραφική άποψη.
Είναι ξεκάθαρη προπαγάνδα, κατασκευασμένη μάλιστα από στελέχη και συμβούλους που πράγματι ζουν σε μια διαφορετική πραγματικότητα από την ελληνική κοινωνία,
Ελάχιστα έχει μειωθεί το εισόδημά τους, πολλοί μπορεί να έχουν γίνει και πλουσιότεροι και συναλλάσσονται σε ένα. παράλληλο κόσμο, αποκομμένο από τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Οι ειδήσεις που εκπέμπουν τους ικανοποιούν γιατί μιλάνε για το δικό τους κόσμο, τον οποίο υπερασπίζονται με μανία. Όλους τους άλλους τους θεωρούν εχθρούς.
Στον αντίποδα αυτής της εφιαλτικής λειτουργίας των Μέσων, σαν από θαύμα συνεχίζει να εκπέμπει η ΕΡΤ3 εκεί που μετά το λουκέτο δεκάδες, εκατοντάδες δημοσιογράφοι απελευθερωμένοι από τον ομφάλιο λώρο του κυβερνητικού ελέγχου, παράγουν τηλεοπτικό ενημερωτικό πρόγραμμα δημοσίου συμφέροντος.
Εκεί τα γεγονότα και οι πραγματικότητες της κοινωνίας ακούγονται, προβάλλονται, μεταδίδονται. Με άκρως επαγγελματικό και δημοσιογραφικό τρόπο.
Η ομάδα της ΕΡΤ στην Αθήνα μπορεί και παράγει βίντεο, μοντάρει και στέλνει θέματα και ρεπορτάζ στην ΕΡΤ, στη Θεσσαλονίκη.
Η ειδησεογραφία από όλη την Ελλάδα καλύπτεται επαρκώς από τις κατά τόπους ΕΡΑ που συνεχίζουν το δικό τους, σκληρό αγώνα.
Το μόνο ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν μετά 15 μήνες να μην έχουν συνειδητοποιήσει οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι φορείς πόσο μεγάλο «όπλο» μπορεί να έχουν στα χέρια τους. Το «όπλο» της πραγματικής ενημέρωσης, αυτής που μπορεί να αλλάζει τον κόσμο.
Παρακολουθώντας τους τελευταίους μήνες το «πρόγραμμα» της ertopen και της ΕΡΤ3, μέσω Διαδικτύου βέβαια, συνειδητοποιώ πως υπάρχουν δυο χώρες δυο πραγματικότητες, δυο επικαιρότητες. Η «πραγματικότητα» των ιδιωτικών περιφερειακών, ραδιοφωνικών σταθμών και ΝΕΡΙΤ και η πραγματικότητα της κοινωνίας. Καμία σχέση μεταξύ τους, πέρα από τη λυσσαλέα επιχείρηση των ιδιωτικών Μέσων να καταστείλουν την οποιαδήποτε σκέψη αμφισβήτησης προκαλώντας ακόμη και καθημερινά σοκ πανικού για οτιδήποτε περνάει ή σκέφτεται η κυβέρνηση.
Η λειτουργία της ΕΡΤ3, ένα απίστευτο θαύμα που συνεχίζεται επί 15 μήνες εξαιτίας της αποφασιστικότητας και του πάθους μιας ομάδας εργαζομένων, απέδειξε πια με στοιχεία και ντοκουμέντα, πως η κοινωνία δεν ενημερώνεται από τα άλλα Μέσα.
Ο αγώνας στις Σκουριές Χαλκιδικής και το καθεστώς εταιρικής δικτατορίας που έχει εγκαθιδρυθεί εκεί, το μποϊκοτάζ των απεργών της Κόκα Κόλα, ο αγώνας των σχολικών φυλάκων, των γιατρών, των εκπαιδευτικών, οι αλλαγές στην εκπαίδευση, οι κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, οι αυτοκτονίες οι αντιφασιστικές πορείες στην επέτειο δολοφονίας του φύσσα, οι, τα, … Δεκάδες των δεκάδων γεγονότα, πραγματικότητες της ελληνικής κοινωνίας για τις οποίες τα ιδιωτικά ΜΜΕ δεν χαραμίζουν ούτε λέξη, ούτε πλάνο.
Θα ασχοληθούν με αυτές μόλις γίνουν επικίνδυνες για τα αφεντικά τους. Για να συκοφαντήσουν μια κοινωνική ομάδα, να απειλήσουν πατώντας στο φόβο, να πανικοβάλουν ή να διαστρεβλώσουν. Αυτό που εκπέμπεται, πλέον, από τα Μέσα καμία σχέση δεν έχει με την ενημέρωση, την πληροφόρηση, ακόμη και το σχολιασμό ή τη δημοσιογραφική άποψη.
Είναι ξεκάθαρη προπαγάνδα, κατασκευασμένη μάλιστα από στελέχη και συμβούλους που πράγματι ζουν σε μια διαφορετική πραγματικότητα από την ελληνική κοινωνία,
Ελάχιστα έχει μειωθεί το εισόδημά τους, πολλοί μπορεί να έχουν γίνει και πλουσιότεροι και συναλλάσσονται σε ένα. παράλληλο κόσμο, αποκομμένο από τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Οι ειδήσεις που εκπέμπουν τους ικανοποιούν γιατί μιλάνε για το δικό τους κόσμο, τον οποίο υπερασπίζονται με μανία. Όλους τους άλλους τους θεωρούν εχθρούς.
Στον αντίποδα αυτής της εφιαλτικής λειτουργίας των Μέσων, σαν από θαύμα συνεχίζει να εκπέμπει η ΕΡΤ3 εκεί που μετά το λουκέτο δεκάδες, εκατοντάδες δημοσιογράφοι απελευθερωμένοι από τον ομφάλιο λώρο του κυβερνητικού ελέγχου, παράγουν τηλεοπτικό ενημερωτικό πρόγραμμα δημοσίου συμφέροντος.
Εκεί τα γεγονότα και οι πραγματικότητες της κοινωνίας ακούγονται, προβάλλονται, μεταδίδονται. Με άκρως επαγγελματικό και δημοσιογραφικό τρόπο.
Η ομάδα της ΕΡΤ στην Αθήνα μπορεί και παράγει βίντεο, μοντάρει και στέλνει θέματα και ρεπορτάζ στην ΕΡΤ, στη Θεσσαλονίκη.
Η ειδησεογραφία από όλη την Ελλάδα καλύπτεται επαρκώς από τις κατά τόπους ΕΡΑ που συνεχίζουν το δικό τους, σκληρό αγώνα.
Το μόνο ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν μετά 15 μήνες να μην έχουν συνειδητοποιήσει οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι φορείς πόσο μεγάλο «όπλο» μπορεί να έχουν στα χέρια τους. Το «όπλο» της πραγματικής ενημέρωσης, αυτής που μπορεί να αλλάζει τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου