Στα περίπτερα βρίσκεται το 22ο τεύχος του περιοδικού UNFOLLOW με αποκαλύψεις και παρεμβάσεις για το φασισμό και τους ναζιστές.
Στο Editorial με τίτλο "Αντιφασίστες" το περιοδικό γράφει:
<< Τον Μάιο του 2010, όλο το σύστημα που συσπειρώθηκε γύρω από τους νεόκοπους κυβερνώντες αξιοποίησε λαίμαργα –αλήθεια, πόσο ανέλπιστο ήταν;- το έγκλημα στη Μαρφίν. Οι διωκτικές αρχές της μνημονιακής Ελλάδας, τόσο έτοιμες κατά τα άλλα να ασκήσουν βία παντού, ακόμη και στην πιο απαραβίαστη ιδιωτικότητα της αρρώστειας, ακόμη και σε ανθρώπινα ερήπια στους δρόμους, ποτέ δεν εντόπισαν τους δολοφόνους, κι ας πέρασαν πάνω από τρία χρόνια. Το καθεστώς που τότε εδραιωνόταν επιστράτευσε με λύσσα το έγκλημα για να ενσταλάξει στη συνείδηση των πολιτών το κάλπικο δίλημμα «σωτηρία ή χάος». Kι ο φόβος έμεινε να πλανάται, αόριστος ως προς τους αυτουργούς αλλά οριστικός ως προς το ίχνος του: ματαίωσε την κυοφορούμενη αφύπνιση, έπνιξε στο αίμα των δολοφονημένων την κοινωνική οργή....>>
(Η συνέχεια του editorial στο Unfollow)
Στα θέματα του περιοδικού διαβάζουμε:
«Ένοχη είναι η κυβέρνηση, όχι μόνο η Χρυσή Αυγή», άρθρο του Αυγουστίνου Ζενάκου
«Τα “αντιφασιστικά” φαινόμενα απατούν», άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου
«Ο αναπάντεχος αντιφασισμός του Μαξίμου», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Κώστα Γυφτοδήμου
Στο Editorial με τίτλο "Αντιφασίστες" το περιοδικό γράφει:
<< Τον Μάιο του 2010, όλο το σύστημα που συσπειρώθηκε γύρω από τους νεόκοπους κυβερνώντες αξιοποίησε λαίμαργα –αλήθεια, πόσο ανέλπιστο ήταν;- το έγκλημα στη Μαρφίν. Οι διωκτικές αρχές της μνημονιακής Ελλάδας, τόσο έτοιμες κατά τα άλλα να ασκήσουν βία παντού, ακόμη και στην πιο απαραβίαστη ιδιωτικότητα της αρρώστειας, ακόμη και σε ανθρώπινα ερήπια στους δρόμους, ποτέ δεν εντόπισαν τους δολοφόνους, κι ας πέρασαν πάνω από τρία χρόνια. Το καθεστώς που τότε εδραιωνόταν επιστράτευσε με λύσσα το έγκλημα για να ενσταλάξει στη συνείδηση των πολιτών το κάλπικο δίλημμα «σωτηρία ή χάος». Kι ο φόβος έμεινε να πλανάται, αόριστος ως προς τους αυτουργούς αλλά οριστικός ως προς το ίχνος του: ματαίωσε την κυοφορούμενη αφύπνιση, έπνιξε στο αίμα των δολοφονημένων την κοινωνική οργή....>>
(Η συνέχεια του editorial στο Unfollow)
Στα θέματα του περιοδικού διαβάζουμε:
«Ένοχη είναι η κυβέρνηση, όχι μόνο η Χρυσή Αυγή», άρθρο του Αυγουστίνου Ζενάκου
«Τα “αντιφασιστικά” φαινόμενα απατούν», άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου
«Ο αναπάντεχος αντιφασισμός του Μαξίμου», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Κώστα Γυφτοδήμου